Жаза берсең, басында естелік көп

 
    Жаза берсең, басында естелік көп, 

Ойлайсың кей біреуін тістеніп тек.

Жадыңда жаңғырады өткен жылдар

Жаңалықтың анасы - ескілік деп!

Оралмасын, кей бірі қорқынышты,

Қойныңа кіргізеді салқын күзді.

Қалай аман қалғам?-деп, түршігесің

Сол кездегі ойласаң марқұм ізді.

Кей бірі қайтып келмес-сағынышты,

Жас өмір,

Уақытқа бағынышты.

Бір сәтке оралса ғой -дегеніңмен

Тартады үйіңдегі-

Жарық күшті!

Содан кейін жазасың-бүгінгіні,

Сомдап илеп, ойларды түбіндегі.

Жүресің құлақ түріп,

Айта ма деп

Бұза ма деп, біреулер-бірлігіңді.