ВЕРНУТЬСЯ

Шәңгерей Бөкеев

«Алла яр» жаздым, аға, Көлборсыдан

«Алла яр» жаздым, аға, Көлборсыдан,  
Жаз жайлап, қыс қыстаған қонысымнан.
Сіз онда, біздер мұнда сау болайық,
Құдайым айырмасын сонысынан.
Жүрекке дерттер толып жаздым қағаз,
Опасыз мынау пәни тұрысынан.
Жиырма алты жыл болыпты ініңізге

Ағасың, ақылың артық асқармен тең

Ағасың, ақылың артық асқармен тең,  
Асылдың арқар ұранды тіреуі сен.
Ала ту Абылайдың ала аттансаң,
Аламан артыңдағы біреуі мен.
Адамның аманатын Алла алады,
Ажалға ақыл, ажар не қылады?
Алабы асыл сулар суалғанда,

Бір күнде, жас көңілім, судай тастың

Бір күнде, жас көңілім, судай тастың,
Тасқындап кемеріңнен шалқып астың,
Төрт бұрышын дүниенің көрмей болжап,
Қиялмен көк қақпасын барып аштың.
Сидырып асқар тауды уысыңа,
Жүзіне алмас қылыш табан бастың.
Күркіреп қара бұлт жасын атса,

Бұл дүние панилығын етеді екен

Бұл дүние панилығын етеді екен,  
Бір дәурен өтіп, бірі жетеді екен. 
Жұрт болар бір күндегі жоқ адамдар,
Ескілер бірден бірге кетеді екен.
Өзіне халық аузын қаратқан ер,
Тіріге өлсе қадірі кетеді екен.
Өлгенді қадір етсек, қанға рауа,

Жігіттің болса алған жақсы жары

Жігіттің болса алған жақсы жары,  
Сен болсаң бір Аллаға еткен зары.
Баладай риясыз еркелеген,
Сен болсаң тағы сонда ынтызары.
Құлқыны құмарланып құшқаныңда
Шайқалып тұрса алтын сырғалары...
Камшаті барқыт төбе қырын киген

Страницы