Ағасың, ақылың артық асқармен тең,
Асылдың арқар ұранды тіреуі сен.
Ала ту Абылайдың ала аттансаң,
Аламан артыңдағы біреуі мен.
Адамның аманатын Алла алады,
Ажалға ақыл, ажар не қылады?
Алабы асыл сулар суалғанда,
Аңғарын айдын көлдің шаң алады.
Алайда аңсыраған алғыр тұйғын
Абайсыз аңқып ауға шырмалады.
- 101 просмотр