Уай, заманым,
балалық,
балалық,
Әр ісің бір
бадалық,
бадалық,
Алды-артыма
қарасам,
қарасам,
Кетіп қапсың
тазарып.
тазарып.
Өзің түгіл ісің
жоқ,
жоқ,
Қарасам да
қадалып.
қадалып.
Сен бір шала
көрген түс,
көрген түс,
Отыр сорлың
қамалып.
қамалып.
Кет деп сені кім
айтты,
айтты,
Қалмай жұрғын
таралып?
таралып?
Неден көңілің
қалды екен,
қалды екен,
Рақым етпей,
сазарып?
сазарып?
Сағынам да,
жоқтаймын,
жоқтаймын,
Келмес пе деп
оралып.
оралып.
Сонда-дағы хабар
жоқ,
жоқ,
Сенен деген бір
қаріп.
қаріп.
Ешнәрсеге
қақтықпай,
қақтықпай,
Сұм жүрегім бір
минут
минут
Тұрар ма
екен ағарып?!
екен ағарып?!
Хан, өқараны тең
көрген,
көрген,
Асық, топай
өңгерген,
өңгерген,
Анау-мынау ойда
жоқ,
жоқ,
Жан біткенді ел
көрген;
көрген;
Десе біреу
қарағам,
қарағам,
Гүл-гүл жайнап
өңі енген,
өңі енген,
Қайда қалды тал
атың,
атың,
Күл, топырақтап
жем берген.
жем берген.
Қоразданып,
қамшылап,
қамшылап,
Өзің дауыстап дем
берген.
берген.
Оза қалсаң
жарысып,
жарысып,
Пәлен ат деп шен
берген,
берген,
Соны да тастап
кеттің бе,
кеттің бе,
Жаныңменен тең
көрген?
көрген?
Шын құрдастан
айрылдың,
айрылдың,
Құшақтасқан, сөз
берген,
берген,
Ойдан-қырға
шапсам да,
шапсам да,
Қанша абырой, бақ
тапсам да,
тапсам да,
Мыңнан бірін
көрмедім
көрмедім
Мерекенің сен
көрген!
көрген!
- 67 просмотров