ВЕРНУТЬСЯ

       Қылышым жоқ,
                        шабар
едім - дұшпанды,
Найзам да жоқ,
                        түйрер
жанды - қастанды.
Гүрзім қайда,
                        қара
тасты талқандар,
Ұран қайда
Қақ жарған -
Жер, Аспанды!
Тұлпар өлген,
                        айлық
жерге шабатын,
Сұнқарым жоқ,
                        түлкілер
көп - алатын.
Жебем сынған
                         тау төңкеріп ұшатын
Ару да жоқ,
                        күліп
алдан шығатын!....
Бәрі кеткен,
Ертегілер ішіне,
Сол қалпымен,
Сол салтымен күшінде...
Кей жылдары жарқырайды бір жұлдыз
Туған Айдың,
Бірге ілесіп - үстінде?!