ВЕРНУТЬСЯ

Сен барда сүйеулі
еді арқам жарға-ай,
Қатепті
қайыспайтын қара нардай.
Аузына байтақ
жұрты анталаған,
Сүйекем сөйлер
еді-ау қарқуардай.
Сен барда сүйеулі
еді арқам жарға-ай,
Қатепті
қайыспайтын қара нардай.
Аузына байтақ
жұрты анталаған,
Сүйекем сөйлер
еді-ау қарқуардай.
Сүйекем сапар
шекті сексен бесте,
Сисемде қалды
жатып - аю төсте.
Қорлыққа көнбен
деген бір пенде еді,
Ажалға - о да
көнді салған іске.

Автор: