Ана

Үйдің іші ұйқыда,                                                                                  Түн ортасы шамасы.Көзін алмай бесіктен,Бөбек жатыр албырап.Бесікте бөбек ауру,                                                                               Тербетіп отыр анасы.Үнсіз, меңіреу ұзын түн,Жел азынап тұр есіктен.Шөкиіп ана отыр,Жүрегіне біреу бізСұғып алып кеткендей.Үнсіз, меңіреу ұзын түн                                                                     Шөккен қара бір нардай.Сарғайып, ана сарылып,Демігіп, қызып, қысылып,Ауық-ауық, селк етед,Әлденеден шошьшып.Селк етсе бөбек, ананыңӨзіне ажал жеткендей.Шөкиіп отыр дем алмай...Таң алдында қара бұлт                                                                      Күңіреніп көкті жабады.Бөбегінің бетінеАнаның жасы тамады.