Дерт

       Біреуді жақсы көрсем деп,

Құдайдай соған сенсем деп,

жанымды тордай шырмаған

қасаңдықтарды жеңсем деп,

өзіммен өзім күрестім.

Ақылым тартса ілгері,

жүрегім көнбей, күндеді.

Сезімім салқын, самарқау,

немін мен мұнша күрделі -

түсіндірер ме мұны ешкім?

Баяғы ғашық дос керім

кезігіп, тағы тосты ерін:

жанымда селт жоқ, күлкілі

бір кезде өліп-өшкенім...

Елестей ессіз сенген күн.

Іздедім қимастарымды,

тазарта ма деп жанымды -

көрінді жат боп бәрі де,

қаңсыған көңілім тартылды -

бұл дертті немен емдермін?

1996