ВЕРНУТЬСЯ

       Лермонтов
көкіректі, көзді туған,
Білмеген
айырмайды уды судан.
Бетіне
данышпанның күйе жағып,
Не түрлі сұмдық шықты бала қудан.
Бояған ақ
дидарын қараменен,
Білсе, неге
ойнайды данаменен.
Жақсыға түрі
бөлек ит те үрмейді,
Жынды бірдей
емес пе баламенен.