Өмірде мынау менің бір
қоштаспас мәңгі досым бар.
Ол - менің жолым сенімді
болашақтарға жосылған.
Шарласам түгел аймақты,
терсем де қырдың гүлдерін,
барсам да қашан, қай жаққа -
сол досымменен біргемін.
Қымбат-ау кәрі- жасқа да,
шын досқа, шіркін, не жетсін!
Болмасын құның басқаға,
сен оған бірақ қажетсің.
Дос барда саспай табамын
жұмбақ сырлардың шешімін.
Өзімен бірге қағамын
тәкәппар Өлең есігін.
Өмірдің асу, асқарын
бетке алып шырқап кетем мен.
Қияға самғап жас жаным,
арман шыңдарға жетем мен.
Ананың аңсап құшағын
сағынып кеткен шақта мен,
сол доспен бірге ұшамын
ақ көңіл ауыл жаққа мен.
Өмірдің өзі сый қылған
жол - серік саған, маған да.
Тұра сап таңда ұйқымнан,
кетемін жолмен тағы алға.
Мені өмір талай сүңгіткен
жалғыздық деген айдынға.
Арыл да бір сәт мұң-жүктен,
дос барда, жүрек, қайғырма!
Қиналсам, дәйім тосты алдан,
сүйремей алға тынбайды.
Әкеме жандай дос болған
жол мені адастырмайды...
1966
- 177 просмотров