Тағдырым – қыз,Ән-жырым – СізҚашанда.Өле-өлгенше,Көлеңкемдей тасамда. Ой киесі,Той иесі –Өлеңім.Жырақтасыз,Жылатпа, күзКөнемін. ТабанымнанҚабағымаӨтіп сыз.Жыр жазсын деп,Қырды асып текКетіпсіз. Күзгі салқын,Сізге жақынЖұтыңыз!Тетем қалып,Жетем анықКүтіңіз!
Көргенімде үндемесем,Сүймей қалған екен деме.Ұмытылмас күндер әсем,Құмарлықсыз секеңдеген. Тіл қатпасам келгеніңде,Сағынбаған екен деме.Сен деп келгем жерге бірде,Жүрегім – гүл, шекер –денем. Жарылқайды жаңбыр жиі,Жұмғаныммен көздерімді.Махаббаттай – тағдыр сыйы,Қажетсінбес сөздеріңді. ***Махаббат шығар бұл деген?Тықырын аңдып есіктің.Күткенмін күндіз, түнде деНеге сен бірақ кешіктің? Үмітпен төзіп бақсам да,Сағыныш самал есіп тым.Аңсатып таңда, ақшамда,Неге сен сонша кешіктің? Жүрекке жаздым атыңды,Түндерді қуып түнерген.Деміңе шөлдеп татымды,Қолыңнан ұстап жібермен. Мұң тар
Аяқтамай, жазбай кеттім жырымдыҚұмарлыққа күң болғанда сезімім.Жасырамын кімнен, қалай сырымды?Көп күнәһар пенденің нақ өзімін. Сүймей жүріп сүйіп қалдым бір жандыКөп кешігіп кезіксе де ол маған.Тек онымен жаным-тәнім нұрланды,Сәтім сірә Аллам өзі қолдаған. Оны көрсем өмір-жұмақ бақшасыКөрген азап ескі кино секілді.Теңіз терлеп, далам күлді ақ шаштыМен де енді бақытты боп бекіндім. Жүзі жарқын сол адамға ғашықпынТағдыр саған тура қарап айта алам.Түнде таңға, күндіз кешке асықтымКөру үшін тек сол жанды қайтадан. Ғашықтықты кім айтады күнә деп?Сүйе алмасам, далбаса ғой қалғаны.Сағындырса сан
Ғашық емеспін мен сізге,Асықпын бірақ көрмекке.Емес, әрине ермекке,Дидарың ғазиз жер-көкте.Шаһарлар мен елсізде,Асығып жүрем мен сізге.Сағынғаным жоқ беріліп,Асықтым бірақ, көрмекке.Емес, әрине ерігіп,Елітер сізде серілік-Күлкіңіз керім, бер, үміт!Арманмен асып жер-көкте,Ғашық емеспін мен сізге..Ғашық боп пенде көрмеп пе?Асықпын бірақ, көрмекке.Шаһарлар менен елсізде,Асығып жүрем мен сізге.
Сезімім жанарымда жағыла мыңБір жүрген сол күндерді сағынамын.Көңілде қуаныштан мұңым басымСен неге көрінбейсің табынарым? Жүректе өлең жанды оқылмағанТілекпен кестем қалды тоқылмаған.Күндерім күтуменен өтеді ме?Арманның алтын шыңды етегінде. Қырқада бір қыдырған күлкім қалды,Сағыныш сартап болған ұйқымды алды.Жыр-жансыз, жасқа малып жазғанмененСен неге оралмайсың қаздарменен? ***Өмірімді ойран етіп,Көңіліңнен сайран кетіпСені сүйгенім үшінМені сүйгенің үшінКешір. Сал күндерді қалдырып,Бал түндерде жандырыпСені іздегенім үшінҮміт үзбегенің үшінМені кешір. Жастықтың жамалындаҚа
