ВЕРНУТЬСЯ

Далиған, қайран, далам-ай,
Жиылмайды-ау етек-жең.
Аңғал өскен баладай
Құқай көрмей бөтеннен.
Қиырдан қара көрінсе,
Шауып барып таныстың.
Бұрылуға ерінсе,
Шаужайына жабыстың.
Көсілте жайып төсекті,
Көлкітіп қазан асқаның.
Білмейсің өзге есепті,
Тойдырсаң болды басқаны.
Мейманның мұрты майланса,
Шырадай көзің маздайды.
Бел шешіп, әбден жайланса,
Әңгімең шоқтай қоздайды.
Айтатын кеп жетеді,
Изесе болды иегін.
Бәрі де иіп кетеді
Алпыс екі жүйенің.
Қонуға ыңғай білдірсе -
Ұсынасың төріңді,
Жүруге ыңғай білдірсе -
Ақтарасың теңіңді.
Иыққа жауып, белге орап,
Ұстатасың қолына...
Артынан қол бұлғалап
Аттандырасың жолына.
Қимасыңдай қия алмай,
Қиыла қарап қаласың.
Өз төріңе сия алмай,
Іргеден жол шоласың.
Қылтиса қырдан қарайған,
Құдайдан тағы құзыр кеп,
Шығасың шауып тағы алдан,
Қырықтың бірі қызыр деп.
Қызыр да әбден көбейген
Түз кезетін сескенбей.
Ғайып перен қырық шілтен
Түгел босып кеткендей.
Отырдың ақыр тақырға,
Тұлдырланды іргең де.
Айналдың өзің пақырға
Айнала жат боп бүргенде.
Шідердей ирек иір жол
Тірсегіңді кесті енді.
Кісендей суық темір жол
Қиып түсті бөксеңді.
Шұбаған баған түздегі
Мойыныңнан ілді тұзаққа.
Жан-жақтан қара іздеп ең -
Қуып тықты тозаққа.
Босағаңнан бас сұғып,
Төріңе шығып тапсынды.
Жағаңнан мытып тас қылып,
Қуырды әбден апшынды.
Қуарып қапты піспегің,
Құлазып қапты көгенің.
Ірің бопты ішкенің,
Желім бопты жегенің.
Далаңбай менің далам-ай,
Дәнің ұшқан, қауызың - бар.
Ақымақ болған баладай
Аңырайған ауызың бар.
Аңырайған сол аузың
Аңқаюмен өте ме,
Нұқығаны заманның
Аз болды ма шекеңе?!
                                 1998.