Даңғаза ер, дәукес-дана, есер-көсем
Бастаса, кетпес жерде кетер де есең.
Кесірлі ел атанарсың кесапаты мол,
Бөсе бер, бұл сөзімді бекер десең...
Сен едің: "Қалжаңа қарап қатын ал", - деген,
Енді өзің сол ақылды сатып ал менен.
Су аяқ сұғанақтарың сумаңдап жүр:
"Дау қуып, жетекке ермей, жатып ал", - деген.
Жеті серсің жетекке ермей жер құшақтасаң,
Есікте еңсенді жықпай, төрде ұсақтасаң,
Дау салып, жау қашқан соң, қатын ер боп,
Періден айырылып қап, тері пышақтасаң.
Кешегі кесепатта бөгеді кім?
Көптен күш асыра алмасаң, сегеді кім?
Енді, міне, керін келтіріп жүрмегейсің
Байғұстың етегіне бидай салсаң,
Қоқайы тұрып кетіп төгедінің...
1999.
- 141 просмотр