ВЕРНУТЬСЯ

                1Бүктетіліп жатқан бел                                                                        Сүтке тойған марқадай.Бұйра қою қарағайБелге біткен шалқалай.Су жеп қойған жұмыр тас                                                                    Түйір-түйір малтадай.Арнада өзен қылықтыҚылмаңдаған қалқадай.Тайызға біткен құба тал                                                                      Мойындағы алқадай.Жер еркесі жер мынау,Шер қалар ма тарқамай?!                  2Түсте толқын еліріп,                                                                            Абыржып еді ойнақтай.Кешке толқын тып-тыныш,Қабыржыған қаймақтай.Түсте толқын тулап ед                                                                          Ойнақтаған тайлақтай.Кешке толқын тынып тұрҚоңыр іңір бейуақтай.Түскі толқын теп-тентек,                                                                   Бойлауық, көзсіз қайраттай.Кешкі толқын тұңғиық,Тек қоймас терең ойлатпай.                  3Тізілген толқын - меруерт                                                            Бір-біріне тағылып,Шұбырған толқын шумененАғытқан қойдай ағылып.Күңіренген толқын долданып,                                                        Көпіріп жарға қағылып.Жағада бұйра бала талТаң болып тұр аңырып.Толқынға қарап мен тұрмын                                                           Қоңыр оймен қамығып.Сарыарқам қайда? Алыста!Жүрмін мен мұнда нағылып?!                4Ерте күнде Еділдің                                                                                  Ертегі деген тоғайын,Дүлей тоғай ішіндеОрманбеттің ноғайын.Арқада жатқан алты алаш                                                                    Ол күнде болған ағайын.Жорығы, жолы - бәрі ортақ,Бірге де жеген уайым.Өткен айқын, ұғымды,Мынаны не деп ұғайын:Дүлей тоғай тұлданған,Танып болмайды ноғайын.                  5Ойнап тұрған оқадай,                                                                               Еділдің беті ақ ала.«Ақ аласы не?»- десем:Ылғи шаңқан шағала.Суды сүйген сары алтын                                                                         Сәуле ғой сүйген бағана.Кемеміз көлбеп келедіЖібектей жасыл жағаға.Шөккен бұйра бұлттай                                                                             Астрахань жатыр сағада.Көрген соң оны, ой көштіЕртедегі Асан ағаға.                  6Асан Қайғы салдырған                                                                          Астраханға жетейін.Қайғысыз хандар күмбезінӘдейі аттап кетейін.Асанның тауып моласын,                                                                  Соған тауап етейін.Моласына түнейің,Ақ батасын күтейін.«Жолым қу!»- десе болғаны,Басқа жолды не етейін.Әз Жәнібек сендер бол,Мен Асан болып өтейін!