Қамсыз қазақ әлі отыр беткейде ана

         Қамсыз қазақ өлі отыр беткейде ана,

Кейде тіпті қонады-ау шеткей дара.

Алыстарға айқайлап жар салатын

Сенің даусың дәл бүгін жетпейді, аға.

Заман зулап, ал олар аяндайды,

Ақын үшін жоқ асқан одан қайғы.

Етек-жеңін жимастан есінейді,

Кейбіреуі шыңғырсаң оянбайды.

Берер оған әкеліп сыйлықты кім,

Ас беруге шулатып жидық бүгін.

Жемтігі боп жүргенін түсінбейді

Алаяқ пен жымысқы биліктінің.

Келімсекке иіліп дымы қалмай,

Аңқылдайды ешкімнің сырын алмай.

Шулап қайтты Абайдың тойынан да

Ұлы Ақынның жазғанын үғына алмай.