Әкеме

         Сертінің ұрлап
қара атын,

Жазықсыз киып
қанатын,

Жапанда жаяу
қалдырып,

Жайым жоқ қарғыс
алатын.

Ел арасын егер
қып,

Ойым- жоқ шұрқан
салатын.

Қоныстан елді
бостырып,

Неміз бар енді
шабатын!

Өлең мен сөзді
дос қылып,

Құрамын ақын
санатын!