Өтуде күндер, апталар, айлар зымырай, зулай,
Құлдиға қарай құлдырай жөңкіп, дөңгелей,
Түбі тесік қалтада тұрмай,
Төгіліп түскен теңгедей.
Қапы соғып шап беріп қумай,
Қарайсың енжар көзіңді салып артынан..
Сығылып өкпең, жүрегің тулай,
Көмейіңді өртеп
Сілтідей көк зәр запыран.
Таусылып әлің, салдырап қарың,
Мартудай басып өзіңді өз салмағың.
Ілбисің алға, еткенше сарып
Бағасы түскен бақыр теңгедей
Пәтуасыз ғүмырдың қалғанын.
1989.
- 216 просмотров