Сабыр, Жайық

           Сабыр, Жайық,

сөл кідір,

сабаңа түс.

Көрсеткенің жөн болмас далаңа күш

Қамыстардан балапан өргізетін

Қапылыста ұясыз қала ма құс?

Сабыр, Жайық,

өшікпе қайраң құмға,

Ел ертеңін Ана боп ойландың ба?

Өзі кедей, жаны бай диқаныңның

Қуанышын үрейге айналдырма.

Сабыр, Жайық,

басыңнан не кешпедің,

Жараспайды өзіңе өрескел үн.

Өмір сыйлап тірлікке нәр беруді

Тағдырдан таңдап алған емес пе едің