Мұхтар Шаханов

   Әні автордікі

   Қазақ ұлты, мың сүрініп, мың жығылып, мың тұрған,

Даңқыңды ешкім бүркей алмас ізгілікке ұмтылған.

Жомарттығың сорға айналып, туып өскен жеріңде,

Ана тілің шетте қалды, орын жетпей төріңде.

Қайырмасы: Өмір, өмір, өмір, өмір, өмір-ай...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Шарлап ел мен елді,

Жаһандану келді.

Ұлтсыздық өрлеп,

Рухсыздық жеңді, заман-ай.

Ұқсатқанмен бүгін,

Қазаққа тек түрін.

   Көргендер де,

Көрмеген де арманда,

Ертеде бір той бопты, ұлым,
орманда.

Қоқиқаз да, қарақұс та, қыран да,

Қара аю да, күшіген де, жылан да,

Қырғауыл да, қосаяқ та, зорман
да,

Бас қосыпты сол маңда.

Қоян кепті қос құлағы ербеңдеп,

Тасбақа да орын тепті төрден кеп.

Сан орманның тамашасын тауысқан

    Ол - жаңаша ойлау дүниесiнiң өренi. Менiң пайымдауымша, мұндай өзгеше
мән-мазмұнға ие ақын бүгiнге дейiн күллi Азия әдебиетiнде болған жоқ.

    Бұған көз жеткiзгiңiз келсе, оның поэмалардан құралған "Жазагер жады
космоформуласы" (Шыңғыс ханның пенделiк құпиясы) атты алып тынысты романын
оқыңыз. Нақ осындай заңғар деңгейдегi ақын ХХ ғасыр мен ХХI ғасыр аралығында
бой көрсетуi керек-ақ едi. Ол ақынның Мұхтар Шаханов екенi даусыз.

         С. Сейітжановқа

Құм мен құмды
кіріктіріп жалғайтын,

Тас пен тасты
біріктіріп қолдайтын

Топтасуға жаны
ғашық,

Үгілгеннің бағын
ашып

   Шаханов поэмасына ЮНЕСКО тарапынан ерекше назар аударылуының басты себебi
қазiргi кезеңдегi Орта Азия қоғамдық-философиялық ойлау деңгейiнiң жаңа
белестерге қол артқандығынан ғана емес, осы дара ақын туындысының бүгiнгi
әлемдiк поэзиядағы жаңа биiктiк ретiнде мойындалуында және оның өз сана-түйсiгi
арқылы ХХ ғасыр тудырған келеңсiздiктерге батыл күрес ашуында жатса керек.

Ханс-Петер ДЮРР,  Нобель сыйлығының
лауреаты