Қандай азап сезіну, сезу деген!
Сол азаптан әзірмін безуге мен.
Жанның ағыстарымен салыстырсаң,
түк еместей бұрқанған теңіз, кемең.
Сені мен мен - қайтеміз өзгені біз,
жақындамай, тілдеспей өздеріміз
теріс қарап тұрып-ақ сезінеміз,
жауырынға біткен бе кездеріміз?!
Болмақ емес біздерде ашық өкпе,
мен - тамыры, сен - қайың басы көкте.
Жазатайым құласам, сен құлайсың,
қасиет пе, бұл әлде қасірет пе?
Алмайды ешкім сезімді ақы-пұлға,
әлсіз оған даңқың ба, уақытың ба.
Менің бақыттылығым сол жалғанда -
қасіреттен тұрады бақытым да!
1974
- 203 просмотра