Сәуле

        Көрісе алмай зарығып,                                                                         

Сарғайысқан екі жас,

Әлдеқалай тура кеп,

Көріседі - көңіл
мас.

Мөлдіресіп көздері,                                                                             

Бір-біріне қарайды.

Қысқа болды сөздері,

Жылы у бойға тарайды.

Ауызға ауыз тиісті -                                                      
                      

Денелері балқыды.

Тілден тәтті сүйісті -

Жүрек жанды, шалқыды.

Ыстық лебіз сүйгенде                                                                           

Өртегендей жүздерін.

Енді дене күйгенде

Ашты екеуі көздерін.

Оянысса, адам жоқ,

Түс алдайтын жау ма екен?

Бір-бірін түсте сүйсін деп,

Ойнап сүйген сәуле екен.

Есінеп, бір керіліп,                                                                            

Қайта тағы жұмып көз:

«Ұйқымды,
сәуле, бұздың!»,-деп,

Жатты жамылып сұлу қыз.

Абақтыда оянып,                                                                              

Жігіт «уһ» деп дем алды.

Көрген түске жұбанып,

Сәулеге алтын қуанды.