ВЕРНУТЬСЯ

   Сыбырлай сүйіп
самал жел,

толқытты жанды несіне?

Жұпарын шашып көгал бел

шақырды кімді
төсіне?

Өзенге әсем өң беріп,

жас қайың жайнап
өсуде.

Жағада қайық тербеліп,

күтеді кімді
есуге?

Мүлгиді неге жас
тал да,

күткендей ынтық
сырларды?

Алтын ай қалқып
аспанда,

айналам неге нұрланды?

Құшағын
кімге тұр ашып,

айлы түн мұнша сағынып?

Самалға жас қыз сыр ашып,

аңсады ісімді жабығып?

Арманға толы жас жаны

тіледі кімді
елжіреп?

Ұқпайды
неге басқаны

өзімшіл асау өр
жүрек?!

1960