ВЕРНУТЬСЯ

Бернияз Күлеев

Ойла, ойла

 
  Ойла, ойла, ойға тойма, 
Ойла, толған жас көңіл.
Жырла, ойла, ойла, жырла,
Жырмен жұбан, жан көңіл.
Ойла, жырла, жырла рахат,
Жырла, ойла, ойла бақ.
Оймен жыр тап, жырмен түр тап,
Жырла - дағы ойға қайт!
Жатсаң ойда, тұрсаң жырда,
Жанға жүрек емі бар,
Жаннан безген жырдан басқа,
Жас жүректің кімі бар?!
Ой - көңілдің еркетайы,
Жыр - жүректің бұлбұлы,
Ой - өмірдің күні, айы,

Қайда екен?

 
   ...Біз бала едік, 
Жас қана едік,
Бірге жүрдік, бірге өстік.
Құлын тайдай,
Күліп ойнай,
Қол ұстасып күн кештік.
Ыңыраныстан,
Жер қайысқан,
Мал айдадық ел көшсе,
Құшақтадым,
Ығыма алдым,
Жаңбыр жауса, жел өтсе.
Бірге жүрдік,
Жиде тердік,
( Іс болмады айтпастық).
Сөзсіз, үнсіз,
Тілсіз, ымсыз,
Шын көңілмен анттастық.
Ол келісті ед,

Қапы қалдым

 
  Өткен соң қызық  дәуір
балалықтың,
Өмірге кірді өзгеріс саналып күн.
Ойласам бас қатады, жан ашиды.
Арасын балаық пен саналықтың.
Бар жанды жақын көріп айырмастан,
Жұмсақ сөз, жылы жүзге бауыр басқан.
Орнығып жарық сәуле таудай үміт,
Жас көңіл махаббатпен қойнын ашқан.
Жалғанның барлық жанды, жансыз затын,
Білмек боп құмар көңіл асығатын,
Көрінген, естілген суреттеліп,
Желімдей жас жүрекке жабысатын.

От жалын ой өртеп ішті

 
  От жалын ой өртеп ішті, 
Жай таптырмай жаныма.
Өткізумен ерте - кешті,
У жайылды қаныма.
Ойда - қырда, оңда - солда,
Жұбатар зат таппадым.
Ойдағы іс келсе оңға,
Бұрқ етпекші жас қаным.
Өмір шіркін оны күтпей
Бара жатыр сырғанап.
Жұртта қалған бір күшіктей,
Нақақ тарттым құр азап.
Құрдастардың бәрі - дағы,
Бала сүйіп жар құшып.
Ыңғайлады шаруаны,
Көжесін ғып, малта ішіп.

Кім бар

 
   Арыстанбыз алысқан алмай қоймайтын, 
Аш бөріміз ағызса қанға тоймайтын.
Қолда қуат, бойда сымбат, жүректе от,
Жас батырмыз мыңға жалғыз болмайтын.
Жолға шықсақ, жел жетпес бедеу  мінеміз,
Қайрат қозса, қан майданда жүреміз.
Көзге жанар, көкірекке күш болып,
Долданғанда тепсек темір үземіз.
Сырылдатып алысқа жақ тартқанда,
Қозы жаурын оқ жоғалар атқанда.
Өткір қылыш, дүзі құрыш болаттан,
От жарқылдар жауға жалғыз шапқанда.

Страницы