Бернияз Күлеев

Жас жүрегім, жанба текке, 

Бола берме арманда.

Өрлессең де жерден көкке,

Жай табу жоқ жалғанда.

Арманың көп, біту қайда,

Айта берсең күні - түн.

Тек мен білем, аһ, не пайда,

Менен басқа тыңдар кім.

Жырла да зарла, көңілім, 

Сел болып жасың төгілсін.

Есіткен ойдан баз кешіп,

Қамығып шындап егілсін.

Жер, аспан бірден қозғалып,

Таулар мен тастар жібісін.

Ойлаған ойлар толғанып,

Мұздаған жүрек жылысын.

Келер бір күн таң атар, 

Ай да туар, Күн шығар,

Айдаһардай төксем қаһар

Айбарыма кәм шыдар,

Жүрек толғап қысса ар,

Сонда алдыма кім шығар.