ВЕРНУТЬСЯ

       Алғашқы көрген
қиындық

Жүрекке тас боп
қатқанда,

Қабағым қарс
түйіліп

Үйіме келе
жатқанда,

Жанардан төгіп
жылуын

Айтқаны маған
анамның:

«Қолыңнан келсе,
құлыным,

Мінезін үйрен
далаңның».

Өнеге алып
әншіден,

Өнерді қудым сан
сала.

Жүйрікті төпеп
қамшымен,

Бәйгеге түстім
қаншама.

Тайғанда аттың
табаны

Естіген сөзім
әкемнен:

«Сүйгендер,
балам, даланы

Қорықпас болар
қатерден».

Еркін боп содан
өстім мен,

Оранып жаным
жалынға.

Жасқанар емен
ешкімнен

Сүйенер Далам
барында -