Уа,Дариға

О, сұлулық, сені іздеумен шөлдегі,

Қаңсып қалды жүрегімнің шөлмегі.

Тілді сорған таңдайымды қайтемін,

Тамшы судан - шөлдегеннің өлмегі.

Қаңғып өткен Мәжнүніндей Ләйлінің,

Ақ таяғын ат қып міндім қайғының.

Сен бір пері алып кеткен өзіңмен,

Сұм жалғанның азын-аулақ байлығын.

Сағыныштың құм күйдіріп табанын,

Сенделдім ғой, енді қайдан табамын?

Күн боп сүйген сенің ернің емес пе,

Өліп-өшіп көкжиектің тамағын?

Есік ашса кең аспанның күймесі,

Айдан анық маған орын тимесі.

Уа, дариға, жерге түспес жұлдыздар

Сенің алтын омырауыңның түймесі.

Қиял-құс қанатыңда көп ақын,

Бақыттарын іздеп кетті жанатын.

Үзілдірмей сыйласаңшы бір сәуле,

Кім бар саған мендей ғашық болатын?