Бұған куә сан аңыз,Қанды қырғын кешегі.Адуынды бабамызМерген болған деседі. Қорғамақ боп әскерді ен,Талай сойқан бүліктен.Нысанаға хас мергенБірінші өзі іліккен. Ілген тиын – теңгең бе,Жарау атпен шаңдатып,Той қызғанда, мергендерКірісті іске жамбы атып. Не қылмақшы өзге ойды,Етер мерген үлгі өзін.Нысананы көздейдіҚысып қойып бір көзін. Бәрін бүгін суреткеБір – бірлеп мен түсірдім.Ие олар құрметке,Өздеріне ұсындым. Таға алады кім айып,Білмейтіні әлі көп.Отыр інім мұңайып,Соқыр екен бәрі, – деп.
- 214 просмотров