Хамит Ерғалиев

Жас достардың қаласы

Нүрек - қала, ісі қауырт, жөппелдем...

Нүрек - қала, былтыр ғана жүрт келген,

Көшелердің көп үйлері - палатка,

Көкшіл вагон доңғалаққа жүктелген.

Жас қаланың жан сарайын сезем бе,

Көкірегіне терең бойлап көз енбей.

Талай алып барсаң да Қаскелеңге,

Ақын қашан атыңды қосты өлеңге?..

Таксиіңнің ақысын төлеп тұрып:

- Сәт сапар,- деп қалушы ем жас Төленге!

Алдым енді хатыңды Қорғалжыннан,

Талай түзге шулап көшіп,

Бейуақытта қонған едік,

Шөл азабын жылда кешіп,

Қасіретіне «қанған» едік.

Бір қонысқа шалдар сенбей,

Басқа жерді шолатұғын,

Жерошақтың оты сөнбей,