ВЕРНУТЬСЯ

Тұтқын жігіт

Жау  қолына  түсті  жігіт,Өнерлі  де  күшті  жігіт.Арқасына  нән  дойырданТаңба  түскен  үш  тілініп. Білмеуші  еді  бас  пайданы,Жанбады  оның  жастай  бағы.Жаулары  оған  кісен  салып,Мойнына  ауыр  тас  байлады. Жарты  әлемнің  ғұламасы –Дарға  асулы  тұр  ағасы.Көз  алдында  өзі  салған,Жатты  өртеніп  мұнарасы. Хан  мінді  де  қаһарына:«Даңқ  қосар  атағыма,Әлем  білген  бұл  шеберді,Жеткізіңдер   шаһарыма!»  Деп   бұйырып  жүре  берді,Жігіт  тағы  дүреленді.Қарқылдасты  көп  нөкерлер,«Қайдан  алдың  бұл  өнерді? - Қайтып  мұнда  келесің  бе?-Амалың  жоқ  ересің  де.Тіліп  түсер  өз  ж

Әділдік

Жау  жағадан   алғанда,Ел  бүлінбей  қалған  ба?Ен  далада  жүретін,Қашты   маңнан  аңдар   да. Қан  басып  көк  бұйратты,Сан  шаңырақ  қирапты.Қолға  түскен  жандарды,Жау  аяусыз  қинапты. Жерге  тірі  көміпті,Сан  бөлшектеп  бөліпті.Батырлары  қазақтыңҚарсыласып  өліпті. Төзіп   жүре  бермек  пе,Айналмақ  па  ермекке?Жиналыпты  кіл  ерлер,Кек  қайтарып  келмекке. Тұлпарларын   жаратып,Жал  кекілін  таратып,Қол   жауына  аттанды,Қалған  кезде  таң  атып. -Қазір   жауға  жетеміз,Елін  тәрк  етеміз.Сәбилерге  тимелік,-Деді  батыр  Өтеміс. Байлыққа  бір  кенеліп,Малын  айдап  келелік.Елге  ам

Наурыз

Алдан  күтіп  бақ,  ырыс,Еңбек  еткен  мың  сан  күн.Қаңтар,  Ақпан, НаурызҰлдары  екен  бір  шалдың. Жасы  үлкенге  жол  беріп,Кішіге  сый  арнапты.Кең  даланы көмкеріп,Егін  егіп,  мал  бақты. Ауыл  жұрты  мақтапты,Ана  сүтін  ақтапты.Кіл  сәйгүлік  баптапты,Баба  салтын  сақтапты. Қылдан  арқан  есіпті,Күй  тартыпты  қамысты  ап.Жарқын  өмір  кешіпті,Бүркіт  баптап, тазы  ұстап. Мекендеп  тау бөктерін,Гүлге  ораған  қонысын.Сан  жылдарды  өткеріп,Қартайыпты  сол  үш  ұл. Бірде  таңда – сары уыз,Өңі  солып,                        бозарып.Ең  кішісі  НаурызКөтерді  қол,  сөз  алып. «Қоштас

Тиін

Тұрса,  мүмкін  тоңады,Алмайды  ол  тұрақтай.Төмен  және  жоғары,Қозғалады  сынаптай. Жүгіргенде  көр  кейпін,Дің  бойымен  бұл  аңға.Ауа  райын  өлшейтін Ұқсайды  ол  құралға.

Страницы