ВЕРНУТЬСЯ

     Алматы ауасындай мінезің бар,

Жауасың бір кез жаңбыр, бір кезде қар.

Балқытып аласың да ыстығыңмен,

Артынан тоңдырасың төгіп ызғар.

Соққан соң екі жақтап ыстық-суық,

Барады ақырындап бойым суып.

Айнымай тамылжитын жазым қайда,

Япырай, күз бенен қыс қалды-ау жуық!

1953.