Беу, бал дәурен !

Сағынышымның бастауы болып тұрасың, ауыл, қашаннан. Бала кездегі бақытты дәурен, сипайтын самал шашымнан.Сол бір шақтардан                                   Айрылдым қашан?                                   Біле алмай қалдым, біле алмай,Тілекшің болып жетермін бір күн сығалай бермей тасаңнан.Атам мен әжем кезек арқалап,                                   Қонақтап бірге жүретінБал дәуренім-ай, балдырған үнді, шаттана қамсыз күлетін.Қандықтың құмын сапыра кешіп,                                   жүгіруші ек-ау жалықпайБеу, бал дәуренім-ай, өттің де кетің...                                   дәл кеше ғана гүл едім.