Сағындың ба, сен мені ?

Жыл құстары қиқулап,

Көшкенде өзен сеңдері,

Көкірегіңде күй
тулап,

Сағындың ба, сен мені?

Гүлдер қақса қанатын,

Қызыл оттай қыр лаулап,

Таусылып бар тағатың,

Толқындармен бірге аунап,

Сағындың ба, сен мені?

Самал майда тілімен

Жапыраққа сыр
айтса,

Аққан жұлдыз
түнімен,

Жүрегіңді мұңайтса,

Сағындың ба, сен мені?

Жаз жылжыса, күз жуық,

Дауыл шайқар еменді.

Сезіліп сәл ызғырық,

Қалтыратса денеңді,

Сағындың ба, сен мені?

Бірте-бірте білінбей,

Суық соғар іргеңнен.

Қайта шықпас
гүліндей,

Жастығың да бір келген,

Сағындың ба, сен мені?

Айта алар ма түгендеп,

Аспан менен жер тілі.

Сағынышқа тірелмек,

Махаббаттың төркіні,

Сағындың ба, сен мені?

Көру үшін пендені,

Көзін салмас ай төмен.

Сағындың ба, сен мені,

Мен сағынсам, қайтер ең?!