Серт

          Москва, саған,
саған туған астанам,

Лениндік ЦК-ға
бізді бастаған.

Ант етемін жүрегім
менен жаныммен,

Ант етемін ішер
су, жейтін наныммен,

Ант етемін
аспаныменен елімнің,

Тауларыменен,
орманыменен жерімнің.

Ант етемін ак
сүтіменен ананың,

Өміріменен,
үмітіменен баланың:

Біз мәңгілік
Россияменен біргеміз,

Мызғымайды
болаттан берік іргеміз!

Күніміз ортак,
түніміз ортақ айрылмас,

Әніміз ортақ,

жырымыз ортақ
айнымас,

Жеңістер мен
байлыққа бірге иеміз,

Ұлды да ортақ,
қызды да ортақ сүйеміз,

Бөліссек қанша
бостандық пенен бақытты,

Бөліссек қанша
ауаны, отты, жарықты,

Қайғылы қатер
жолында сонша берікпіз,

Еңбекте де
темірдей тұтас серікпіз.

Кешеден келдік,
бүгінге жеттік іркілмей,

Қалдырдық қырық
жыл сезілмей бізге бір күндей.

Отанның даңқын,
айбынын биік көтердік.

Жолымыз айқын
ертеңге бірге жетерлік.

Артымызда қалалар
өсті жаңадан,

Өзендер туды,
ормандар туды даладан:

Алдымызда шатыры
көктің күмбезі,

Жарығы сөнбес
элемге ортақ күн кезі.

Болашақ тұр. Ең
көрікті, сәулетті,

Мол бақытты,

ең бақытты,
дәулетті.

Кідіртсе бізді
кім де кім осы сапардан

Садаға кетсін,
садаға кетсін Отаннан!

Құдірет жоқ енді
бүл жолдан бізді қайтарар.

Күшіміз әзір
жаныққан жауды тойтарар.

Қаһар мен кекті,
от пенен оқты қосамыз,

Соқтыққан жаудың
өрт беліп алдын тосамыз.

Біз мәңгілік
Россияменен біргеміз!

Мызғымайды
болаттан берік іргеміз!

1957