Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.
Кетпеді олар қала кезіп, не шетке
Туған жерге, туған елге таңылды.
Қалай ғана, қалай ғана десек те
Жүрген, тұрған, отырғаны - бәрі үлгі.
«Ар-ұяттан жоқ ештеңе
жоғары!»
жоғары!»
Ұят деген өлшемі еді өмірдің.
Адам үшін сияқты еді қоғамы,
О, сен де желіндің, желіндің.
Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жанарынан жаны тұрды көрініп
Үйретті олар Өмірді де сақтауды.
- 122 просмотра