Үміттің сынық кесесі

Суынған жүрек сыр төкпес,

Сарқылған көздің жасындай.

Безерген тағдыр бүлк етпес,

Қайғының қара тасындай.

Ақыл мен айла шарасыз,

Шабыттан дауыл шақырмай.

Ақын да кейде
панасыз,

Қаңғырып жүрген
пақырдай.

Көрмесе жұртың
не дейсің,

Көсеудей отқа
күйгенмен?

Өмірге мынау
өгейсің,

Өзегің талып
сүйгенмен.

Азап пен сорды
ал қабыл,

Ешкімге кетпес
есесі.

Қолыңа тисе тәуба
қыл,

Үміттің сынық кесесі.

Жұбаныш көрме жылауды,

Бұл жалған кімді жерітпес?

Көңілге түскен
қырауды,

Көзіңнің жасы
ерітпес.