Сурет

       Бабамның дархан алабы,

Бусанып жатыр шық түсіп.

Жібітіп тұмса даланы,

Тамылжи Күн де шықты ысып.

Сабыры көлдің бар тегі,

Кесеге құйған тұр сүттей.

Бала қыздардың бантигі,

Бұтақтардағы бүршіктей.