Есенбай Дүйсенбайұлы

    Баяндап, хикмет айтып бісмілдамен,

Дүр-гауһар шәкірттерге
шаштым міне.

Еркіммен қан жұтып,
шер құштым да мен,

"Екінші дәптер"
сөзін аштым міне.

Жаратса, ықылас қойып ақылға кім,

Жалғанда тұтар
соны жақын жаным.

Жедім де жетім-жесір, пақыр қамын,

Жетесіз кердеңдерден
қаштым міне.

Қайда да қайырымдылыққа талаптан да,

Кемтарға қайрыла жүр, қарап қалма.

Жақын бол махшар күні Жаратқанға,

Мейірімсіз менмендерден қаштым міне.

Миғражда Алла адалдық ниетін берді,

  Сауытбек Абдрахмановқа

Көңілдің елінен

Керуен көшкендей,

Елеусіз келіп ем,

Ел-жұрт ескермей.

Аға газеттің

Арнап бір бетін,

Жанымды жаз еттің,

Қуантты
құрметің.

Бар екен бағам,

Уайымды уанттың.

Ризамын саған,

Құдай қуантсын!

      Сынған айна...
орыны тұр бос қазір...

...Жарымаған кезім еді қосқа бір.

Жарылқады жаңа үйленген Екеуді

Аңқылдаған аға Табыл, дос Табыл.

Десем дағы Табылға мен ырзамын,

Жазылмапты оған алғыс жырларым.

Телмірместей баспана деп Темірде

Үйі бар-ды бөлме саны бір жарым.

Болып еді ен даладай егіндік

Асханасы қос жамбасқа тегін құт.

Түсірген-ді қазан асып, той жасап

Мені - бала, Қыз Назымды келін қып.

Қуанғаннан шыққан сонда есім-ші!

(Мұны ұмытсам, Тәңірі Ием, кешірші.)

...Қақ, төбеден қайырымсыз қоғамға

Қандай рахат отырсаңыз саңғытын

Тыныштықбек
Әбдікокімич

- Тұс келмеспіз тойға да, топырға да!

Торығып кеп кәбінге отырды ана...

Мағынасыз «ахаулап» бір ән бастап,

Машинасын секіртті шопыр бала.

Соза-соза сорлыда дауыс кұрғап,

Ырбаң жол да шыдамды тауысты ырғап.

Екі дүние патшасы екінді етіп,

Күнді түнге ойы бар ауыстырмак.

Күндізгі арман, ендеше, алыс тұрмақ!..

Күреңітті
лезде тау үсті жақ.

Тұңғиықта
тіршілік тұншыққандай,

      Тындырғаным:
өлгенім жоқ, тірімін,

Елудегі егделердің бірімін...

Әбділда...

Күн батар
тұстан күреңтіп қызыл іңірің,

Түн түсіп келеді созғылап кәрі сіңірін.

Сөнген жоқ
бірақ көретін менің жарығым,

Сіміріп тұрмын жел демін, гүлдер дірілін...

Тәубе дейінші, шалдардың жасап ырымын,

Естідім тағы таң торғайының шырылын.

Өзекті жанға бір өлім барын білем ғой,

Өмірдің мен де жалғыз-ақ шумақ жырымын.

Ерттеп мініп ем жастықтың бір кез дүлдүлін,

Ентігіп қала
береді еңді бұлбұлым.