Серік Ықсанғали

          ХҮ!!!- ғасырдың аяғында болып өткен орыс-түрік соғыстарында
түркі бауырларымыздың жеңіліске ұшырауы бұған дейін алаңсыз Қырым түбегі мен
Қобан өзені аумағын мекендеп жүрген ноғайлардың қайғы-қасіретінің бастауы
болды. Сонда қарусыз да бейбіт халықты қырып-жойған кім дейсіз ғой? Орыстың
фельдмаршалы А.В.Суворов. Иә, кәдімгі танымал қолбасшы болған тарихи тұлға .Енді
тарихи деректерге кезек берелік: «1783 жылғы Керменчиктегі қырғынды орыс
жазушысы К. Осипов өзінің 1939 жылы шыққан «Суворов» деген кітабында былай

         Түркиядағы Ақшәһар қаласы ресми түрде Қожанасырдың туған
қаласы деп есептеледі. Міне, сонда 2008 жылдың шілде айында Қожанасырға
арналған 49-ыншы халықаралық фестиваль болып өтті. «Езуіңізден күлкі кетпесін!»
деген айдармен оздырылған бұл бас қосуға әлемнің түкпір-түкпірінен сатириктер
мен юмористер, сайқымазақтар және пародия жанрының сәйгүліктері жиналған.
Таңдаулы қалжың сөз мен әртістік нөмірді ұсынған өнерпазға «Қожанасырдың алтын
жүлдесі» салтанатты түрде табыс етіледі. Ал сол қаладан жүз шақырым жердегі

         Ал әзірге әлемдегі қалалар мен түрлі елді мекендердің
жанындағы қоқыс үйінділері биіктей және жайыла беруде. Өндіріс орындары туралы
да осыны айтқан жөн. Мәселен, жер қойнауынан алынған 100 тонна кеннің тек 4
тоннасы, әрі кеткенде 6 тоннасы пайдаға асып, қалғаны жарамсыз заттың қарасын
көбейтеді. Тек көршілес Ресейдің өзінде қатты қоқыс 80 млрд. тоннаны құрап
отыр. 

        Марқұм әжелеріміз
ақты, яғни сүт тағамдарын «сусын» және «тоқ» тамақ екіге бөлетін еді. Соның
ішінде көже мен қымызды сусынға, айран мен шұбатты тоқ тамаққа жатқызды. Сірә,
соңғылары қою ұйытылғандықтан тамаққа жатқызылса керек. Өз басым, соның бәрін
тамақ, тіпті жеңсік ас ретінде санар едім. Себебі наурыз көженің дәмділігі мен
жұғымдылығын айтпағанның өзінде, бидай, тары, қала берді жарма көженің дәмі
аузынан кетпегендер де аз емес. Қалайша ұмытарсың?! Егер сүттің өзінің құнары

         Сонау заманда жалғыз басты кемпір киіз үйін жылыту үшін
шөпшек жинауға далаға шығыпты. Күн ызғырық, өте суық болған. Қыстың қытымыр
ызғарынан тоңып, бүрсеңдеген байғұс жиған шөбімен үйіне әрең жетіпті. Тұла
бойын суық кернеп кеткен кейуана ошақта жанып жатқан оттың қызуына жылынып
отырып, : - О, Құдайым, екі дүниеде оттың қасынан шығара көрме! - деген екен.