ВЕРНУТЬСЯ

         Анау көрші сөз ұқпас қиқар адам,

Шаруа баққан, өзінше үй қараған.

Мандайына біткені - бір машина,

Мүлкі болды ерте-кеш сипалаған.

Келеді айдап, қабағын қалындатып,

Дәл осы деп ойлайды нағыз бақыт.

Нәрестедей әйелге өбектетті

Ақ матамен күнгейін
жабындатып.

Балшық тисе көрсең-ау дірдектеуін,

Соны жуып өткерді бұл көктемін.

Тіршілікте бұл сорлы сезе ме екен

Қанша адамның көңілін кірлеткенін.