Әпкесі мен бөпесі

       Әпкесі биыл жетіде,

Бөпесі шықты екіге.

Екеуі тату соншама,

Қай уакытта болса да.

Бөпеге беріп қуыршағын,

Қолға алып сумка шап-шағын

Әпкесі оқып жүр биыл,

Көкірегіне нұр
құйып!

-Бес алдым бүгін, апа, - деп

Таппады ешбір қате, - деп,

Киімін іліп, төрлетіп,

Дәптерін ашып көрсетіп,

Әпкесі қайтса оқудан,

Үйінің іші бір думан.

Көздері күндей, ақ қабақ,

Бөпесін сүйіп аймалап,

Бөленген өмір бақытқа,

Жарасқан жастық уақытқа!

Өзіне алса бір дәптер,

Бөпесіне суреттер

Әпкесі әкеп береді,

Екеулесіп көреді.

-Міне түлкі,

Бұл мысық,

Сен де өзіңше оқып шық.

Мынау қасқыр, бұл
қоян,

Біліп алсаң, «бес» қоям, -

Дейді әпкесі күлімдеп.

Бөпесі де уілдеп,

Бір көрсетіп, бір тыңдап,

Бұл да
өзінше былдырлап,

Оқығандай болады,

Жаныма нұр
толады.

1948.