Еркінге
Туғандар бұл жайлауда, мақтаныңдар.
Тау кезіп,
Шатқал кезіп
аттаныңдар.
аттаныңдар.
Жаздың бір жайма-шуақ күндерінде
Жарты айдай Шәлкөдеде жатқаным бар.
Аспантау,
Бөркің бе еді?
Көркің бе еді?
Ақ бұлттар Шәлкөдеңде төркіндеді.
Жоғалып кете барды келесі күн
Жайлауға ертіп келген Еркін мені.
Бұл өзі жердегі ме,
Көктегі ме?
Жолықтым өлең-жырдың
көктеміне.
көктеміне.
Әкесі қысылады
Баласының
Қонағын тастап
қаңғып кеткеніне.
қаңғып кеткеніне.
Қылғытып
бауырсақпен қоса майды,
бауырсақпен қоса майды,
Қайтатын
Алматыға тосам айды.
Алматыға тосам айды.
Езіліп ертелі-кеш жата берсем,
Ет жеуден аузым, сірә, босамайды!
Нұр түсіп көңілімнің күмбезіне,
Нар таулар шақырады күнде өзіне.
Бір-екі сүңгіп шығып тастай суға,
Бусанып жатам ұзақ күн көзіне.
Отырып сосын
қиял қайығына,
қиял қайығына,
Өмірдің барып
қайтам байыбына.
қайтам байыбына.
Әкесі кеште тағы қой сояды
Жоғалып кеткен ұлдың айыбына.
Байқаймын -
Батқан ойдың
тереңіне
тереңіне
Боз сақал разы емес
өреніне.
өреніне.
- Әке бар, шеше
де бар,- деп күлемін,
де бар,- деп күлемін,
Ендеше, сол
Еркіннің керегі не!
Еркіннің керегі не!
- Ақылың
жетеді екен бір басыңа!
жетеді екен бір басыңа!
Айналдың аз-ақ күнде сырласыма!-
Дейді де жымияды ол,- Ерме бірақ
Сен анау пәтуәсіз құрдасыңа!
Соны айтып үй иесі мәз болады.
Көңілдің көлдеріне қаз қонады.
Сол күннен,
Сол сағаттан
бастап-ақ мен
бастап-ақ мен
Саналдым
Ібекеңнің өз қонағы.
Ібекеңнің өз қонағы.
Жазатын құрысыңды желкедегі,
Жайлаудың жұмағы бұл өлкедегі.
...Мақтанып Еркін содан бір жыл жүрді
Қадырға көрсеттім деп Шәлкөдені.
- 166 просмотров