ВЕРНУТЬСЯ

Ғафу Қайырбеков

Сәбеңсіз жиырма жыл

           Жиырма жыл. Уақыт жұлдыз қалай аққан, 
Кеткелі Өмір-өлке
уалаяттан,
Кәдімгі біздің Сәбең
- сонша мезгіл,
Қазақтың онсыз
таңы қалай атқан?!
Деймін мен, деймін дағы таң қаламын,
Сабазы кеше
жүрген сар даланың
Дүние кемесінен
түсіп қапты,
Тұсында
"ажал" деген бір қаланың.
Жиырма жыл - бәрі соның кешегідей,
Ап-анық төрт
амалдың есебіндей.
Қасында қайран
Сәбең келе жатам
Даланың даңқы

Төрт бұрыштан төгіліп көш келеді...

Қазақтардың отанына оралуы туралы әңгіме-сыр Біз
Алатаудың ең бір көрнекті қойнауында - «Бұтақты сай» аталатын, өзенінің жазғы
күркірі жан-жақты жаңғыртып жатқан, жағасының көк майсасы жапырылмаған, екі
жағынан тау қоршап, қабат-қабат қарағайлары жұпар шашқан, жалғыз аяқ жолдары
биікке асып, әлдеқайда сонау көк аспан астында кетіп жатқан самал, сая орынға
тігілген он екі қанат Ақорданың ішінде отырмыз. Баушуы адамдар қолынан

Жезқазған

      Бар қазынаны артып ап, 
Уақытпен жарысқан.
Сен көзіме
жарқырап
Көрінесің
алыстан.
Бір бүйірің - Ұлытау,
Бір бүйірің - Қарсақпай.
Сені тапқан
жігіт-ау
Қаныш-аға, ер
Сотпай!
Дәл осыдан жиырма
жыл
Бұрын сені көргенмін.
Бұрымыңды сонда
бір
Өлеңіммен өргенмін.
Ол - бұрымың сап-сары
Бидай өңді жез
еді,
Құдай берген
бастағы
Жез телпектің өзі

Гүлнарға

      Жан Гүлнарым,
Жалғыз қызы інімнің.
Жұма ма
еді,
Қай күн еді бүгін күн?
Сейткерейді тағы да еске алайын
Тұра тұршы,
Асықпашы, құлыным!
Сен кетерсің
Ақ ботадай ноқта үзіп,
Бәлкім,
сенің
Алдыңда тұр
көп қызық.
Мен қалармын,
Жыл мүжіген бір жартас -
Ескі күнді көз
алдымнан өткізіп.
Мен сол күнге
Кәрі көзбен бір қарап,
Шыға алмаймын

Елдің жақсысы

    Көңіл серігі, жанның
құрдасы.
Жаһанның байлығы,
жалғыз бір басы.
Елдің жақсысы,
жақсы баласы,
Сенен тілегім -
сағындырмашы!
Өмірге өкпем жоқ,
Бәрі бардай-ақ,
Қалмадым ел үшін,
қайран жанды аяп.
Елдің жақсысы, іздесем
сирексің
Қос өркеш биік
қомды нардай-ақ.

Страницы