Басында
бардай-ақ бір ашу, қайғы,
Мына күн неге
ғана ашылмайды.
Аспанды
айбынымен жабырқатып,
Қара бұлт қап-қара бір шашын жайды.
Аспан да көңілімдей
күңгірт еді,
Жас парлап
жанарынан, дым бүркеді.
Сап-салқын
саусағымен сәл аялап,
Бақтарды қоңыр
әнмен мүлгітеді.
Көктемнің жазға
ауысар кезі ме бұл,
Ойларға бастап
кетті өзі небір.
Жарқ етіп ашылшы
күн,
мұңдандырмай,
Сыйлашы жанға
шуақ, көзіме нұр.
- 63 просмотра