Қашаған бірде Мұрынқұл байдың ауылына келеді. Ауыл-аймақ жиналып, жыр айтқызады. Түн бойы жырлаған ақынға сараң бай шай-су да бермейді. Сонда Қашаған байды былай деп састырыпты:Көбентайдың Мұрынқұл,Бүгін емес, бұрынғың.Мырза емесіңді білемін,Таң атқанша жыр айттым,Аз да болса, ырым қыл.
- 140 просмотров