Құлын

     Шаршаған жол
батып

Волховтың
батпағында,

Жатыр бие
толғатып

Зеңбіректің арт
жағында.

Фугас бомбасы

Жерді өртеген
қиын күнде,

Тіршілік жолдасы

Бүлкілдейді
биенің бүйірінде.

Адамдай жапа
шегіп құса-мұңнан,

Сәби бір үн
сағынған.

Жалы. тарап,
көзіне үнсіз қарап,

Солдат оның
сипайды құрсағынан.

Шашыраған көк
жалынын бүркіп

темір,

Орманның іші
үрейлі.

Ал оттың
ортасында -

Шіркін өмір

Құлын боп кісінейді.