Сурия

     Жиегінде толқып
талы,

Шуылдайды ұлып іші.

Сурия өзен
Волховтағы

Назияның
сіңілісі.

Көк төсінен ақық
жұлдыз

Түскен бір кез
домаланып.

Жағасында жатыр
бір қыз

Сол жұлдызды қадап алып.

Солтүстіктің бір
гүлі еді

Ерте батқан күні
ұяға.

Атын оның кім
біледі,

Назия ма, Сурия
ма!

Тастай шөккен
қайта тұрмай,

Жанын қиып ел
кегі үшін, -

Сол қыз жайлы
айтатындай

Сурия өзен
ертегісін.