Даусы октябрьдің
саңқ еткенде,
Құлдық түн
жиырылып жалп еткенде,
Құлпырып
бостандықтың тоты таңы,
Алтын күн -
коммунизм жарқ еткенде.
Жыртқыштар түн
жорығын аңсағанда,
Бостандық көгін
бұлт қоршағанда,
Даусы жердің
жүзін тітірете
Лениннен болды
бұйрық барша жанға.
Ол айтты: «Уа,
еңбекті сүйген халық!
Қайратыңды
намысқа өткір жанып,
Кек мылтығын
ызамен тығыз оқтап,
Шық майданға, жігерден
дабыл қағып!»
Ол айтты: «Халық
демі - дауылды жел
Халықтан
төгілген тер - дария сел.
Деміңмен
жауыздықтың шаңын сілкіп,
Лебіңмен дүние
кірін тазалап бер!»
Ұрандай шықты
сонда жорыққа жұрт,
Сырылып
екпінінен кектегі бұлт,
Тапталды
табанында жыртқыш аңдар,
Жаншылды: жылан,
шаян, бар қарақұрт.
Жарқ етті бұлт
бүркенген таң құлашы,
Болмады бөгет
алда тау қиясы,
Жорықта жеңіп
шыққан халықтың бұл
Ардақты ұлы -
Қызыл Армиясы!
Күш-қоры елдің
орақ, балғасында,
Жасаған
жұлдыздай боп күн қасында!
Шынықты жылдан
жылға құрышталып,
Ленинизм дәуірі
домнасында!
1940
- 125 просмотров