Тастар, тастар...Сырларыңа іңкәрмін,Тасырқаған тұяқтары тұлпардың.Сан қарысып келдіндер-ау дауылмен,Самғап ұшып кетті талай сұңқар күн. Тастарға ұқсап тынам іштен кейде мен,Шабыттанам оралғанда ойға өлең.Қара тасты қақ айырып шыққан гүлҚызыл тілге ұқсайтындай сөйлеген. Безбүйректі, мейірімсіз бейпілді«Ол бір нағыз тас жүрек қой», - дейтін-ді.Уа, тастар! Асылыңды бергенмен,Берме адамға қатыгездік кейпінді!
- 263 просмотра