Айтуар Өтегенов

 Боз iнген дауыс – боз далам,Ботасын iздеп боздаған.Баз бiреу көңiлiн толқытып,Баз бiреу шерiн қозғаған.Боз жусан иiс – боз далам,Бозторғай әуен маздаған.Боз селеу биiк гүл атып,Боз саулық егiз қоздаған.Бойжеткен қылық – боз далам,Айтатын ерке наз маған.Байлығын шүлен таратып,Бар кенiн әлi қазбаған.Боз қоян жымды – боз далам,Таптаса табан тозбаған.Бөрiден қорғар үйiрiн,Боз айғыр сынды азынаған.Бұлдырық түстi – боз далам,Бүркiтке жем бола жаздаған.Қайғың мол мынау ғаламда,Шаттығың да бар аздаған.Бозбала мiнез – боз далам,Сырың көп ешкiм жазбаған.Азап-мұңыңа таң қалып,Азаттығыңа мәз болам,О,

 Шыңыраулар,Қыземшектi шоқылар,Аттарыңнан талай сырлар оқылар...Тамшалы –Жаным сенiң бал дәмiңдi аңсады.Өрмелi –Үстiртiмнiң әдiптелген ернегi.Көгесем –Көкейiмнен кетпей жүрсiң неге сен?Оғыландым –Келмейдi уыз қасиетiңдi төгiп алғым.Бекет-Ата мекенi - киелi жер,Сенен тiлер iздеген жоғын әркiм.Таушығым –Сазы бөлек дауысының.Күйкенұшқан, Манашы –Өткенiмнiң сүртiлмеген санасы.Айрақты –Ұмытам ба сендей шерлi аймақты.Ер Қонайдың үйiгi –Кiрлетпейтiн намысымның биiгi.Бейнеуiм, Сам құмым –«Жiбек жолы» даңғылым.Тасастау, Қайнарым,Сарқасқа, Тайланым –Қызып iшер қымызым, қаймағым.“Қырғыным” –Жүректе жа

 (поэма) Аяулы анам Жаңылханға арнаймын.автор I.Аңнан оралған Алдасай мерген иығындағы қояны мен қырғауылын босағаға лақтыра салып, лашығына кiрiп келдi. Жеңгелей алған айдай сұлу келiншегi Ақсұқсыр қаннен-қаперсiз ұйқы құшағында екен. Шәйi көйлегiнiң етегi тiзеден сәл жоғары түрiлiп кетiптi. Ай сәулесімен шағылысып, арайлана түскен, күн тимеген аппақ, ақ балтыр. Алдасай ендi түсiндi, өзiн түзден үйге жеткенше асықтыратын осы балтыр екен ғой.Ыстық дем...

 (Поэма)Түрікпенадай тіней қызы асыл әжем Бимағанбетқызы Жидеге ескерткiш.                                                                                          АвторДаналығым – алпыстағы әкемнен,Балалығым – онбестегі шешемнен.                                                                              Қадыр Мырза-Әлі                                    Сөз басы Түркпен досым Дүрдi, сен,Айтшы бiлсең (бiлгiш ең),Жау болмаған бiздiң халық дос болған,Қонақасы жеген талай қостардан,Аяқ-қолғ

 - Шерқала – қалалардың арыстаны, Болды ма көне ғасыр, сол тұстағы?