немесе ананы еске алуӘні: Амангелді СұлтанғалиевтікіАрманшыл жүрек дүрсілдеп,Жеткенде жасқа ой қуар.“Құлыным аман жүрші”,- деп,Анажан, тақтың бойтұмар. Мойныма асып алқадай,Ілестім уақыт көшіне.Сілкілеп өмір жаңқадайСүйреді алға несібе. Түсесің қазір жиі еске,Ұғынғандаймын кеш біліп.Жөнелер шақта келмескеКетіпсің тұмар тапсырып. Өзіңсіз өтті сан жылдар,Шығарсам естен кеш мені.Бойтұмар маған қалдырмайЖүре тұрғаның жақсы еді… Қаңтар, 1982 жыл.
Қадірлеңдер,Аялаңдар Ананы,Суланбасын ғазиз жанның жанары.Сүйінетін,Күйінетін бала үшінБарометр ананың да қабағы.Теңе мейліДанаға да дараға,Жетпейді ешкім ақ пейілді Анаға!Тек ана ғой...Тек ана ғой, білгенгеБауыр етін кесіп берер балаға.Ержеткен соң,Билеп түрлі санаңды ой,Әр қиянға саларсың да қадамды-ай,Кім болсаң даБірақ түптің түбіндеШын қамқорың табылмайды Анаңдай.Өмір-өзен,Ілесерсің ағынға,Бал күндерің айналар-ау сағымға.Бар кезіндеҚадірін де білмессің,Анаң мәңгі жүретіндей жаныңда.Ол бар кездеПерзентінің таңы нұр,Күн бейнелі шуағынан жаны гүл.Қадірлеңдер,Аялаңдар Ананы,Ондай жанды таб
Әнші –сазгер Айткүл ӘбдіразақовағаСен ән салсаң,Аспаным ашылғандай,Ақ жаңбырым дүркіреп басылғандай,Бозаң дала сұлудай сылаң қағып,Жусан исі әтір боп шашылғандай.Сен ән салсаң,Каспийім толқынданып,Ақ шағала төсінде жарқыл қағып,Шұғыламен астасқан көк теңіздіңКөкжиегі көз тартар алтынданып.Сен ән салсаң,Рухым көтеріліп,Жігер алам тау-тасты кетер үгіп,Ал, жүрегім айналып жанартауғаАлауынан жатардай от өріліп.Ән сал, тағы,Аңсайын, сағынайын,Әуеніңе жіпсіз-ақ таңылайын,Осылайша қанаттан, қалықтап ұшСерігіңе айналып лағыл әнің... 10.06.200
Ей, замандас, сен мені білесің бе?Болмысыма өзің біл күлесің бе,Жан-жүрегім адам боп жаралғалыЖамандық атаулымен күресуде. Өтірікпен, өсекпен, жаламенен,Ар-намысқа жағылған қарамененКүресуде баураған наламенен,Рухсыздық жайлаған санаменен. Сүйеніп халық деген ұлы есімге,Құлшынамын түнекті күн етуге,Жұдырықтай жүрегім бар адамғаМахаббатты кеудеме түнетуде. Замандасым, сен соны білесің бе?Көкірегімде саған да гүл өсуде.Мен кетсем де артымда жырым қалсынЖамандықпен жарайтын күресуге.06.09.2002 У поэта нет карьеры, у поэта-судьба” Александр Блок. Бұл өмі
Мұқағали ағадай,Дос таппадым жігіттен.Көбі жыра-жықпылдаКөрінбеді биіктен.Кездері аз біріккен,Сөздері көп үріккен,Ғұмыр бойы келемінКөкірекке түйіп мен. Жолдастық пен достықтыТаптым әйел затынан,Арулармен дос болдымСан жігітке татыған.Көкірегі-асыл ән,Шабыт алдым отынан. Оның бірі қорғады,Кей жігітің сатқанда.Қызғаныштан ит болып,Маған кесек атқанда.Ақындық пен серілікБас идірмес шақтарда.Бірі анаша аялапИліктірді тоқтамға. Тентек желі тағдырдыңҚапияда соққанда.Солар еді білсеңіз,Қабырғамды жапқан да.Сыр бөлістім аруменАрайланған ақ таңда.Қамсау болып сол жеттіАрқыраған ақпанда. Жігіт “досқ
